Jólalög

Ég set góðgæt' í skóinn hjá góðum og stilltum krökkum
ég set góðgæt' í skóinn hjá krökkum sem eru prúð
En ég ekki lít við hjá mjög óþægum börnum
þeim alveg sneiði ég hjá
læt ekki neitt góðgæt' í skóinn hjá króum sem bíta og slá

Þegar góðu krakkarnir svo hljóð og hlýðin far' að hátta
og þau halla sér á koddann og steinsofna strax klukkan átta
Er um heillandi undralönd drauma þau svífa
og hvíl' í friði og ró
þá ég hljóðlega læðist inn og lauma gott' í þeirra skó

Ég stundum bæti ýmsu við litlum bílum og dúkkum og fleiru
og þess börn eru ánægð og sum kannski búist við fleiru
En það er nú stundum svona að þú getur ei fengið
allt það sem þú um baðst
og ég aðeins get gefið þeim sem geta yfir litlu glaðst

Ég set góðgæti í skóinn.....

Gefðu mér gott í skóinn

Gefðu mér gott í skóinn,
góði jólasveinn í nótt.
Úti þú arkar snjóinn,
inni sef ég vært og rótt.

Góði þú mátt ei gleyma,
glugganum er sef ég hjá.
Dásamlegt er að dreyma ,
dótið sem ég fæ þér frá

Góði sveinki gættu að skó
gluggakistum á.
Og þú mátt ei arka hjá
án þess að setja neitt í þá.

Gefðu mér eitthvað glingur,
góði jólasveinn í nótt,
meðan þú söngva syngur ,
sef ég bæði vært og rótt.

Gekk ég yfir sjó og land

Gekk ég yfir sjó og land
og hitti þar einn gamlan mann,
spurði hann og sagði svo:
Hvar áttu heima?
Ég á heima á Klapplandi, Klapplandi,
Klapplandi.
Ég á heima á Klapplandi,
Klapplandinu góða.

(Stapplandi, Grátlandi,Hnerrlandi
Hlælandi,Hvísllandi og Íslandi).

Göngum við í kringum...

Göngum við í kringum einiberjarunn,
einiberjarunn, einiberjarunn.
Göngum við í kringum einiberjarunn,
snemma á mánudagsmorgni.
Svona gerum við er við þvoum okkar þvott,
þvoum okkar þvott, þvoum okkar þvott,
svona gerum við þegar við þvoum okkar þvott,
snemma á mánudagsmorgni.

Þriðjud: Vindum okkar þvott
Miðvikud: Hengjum okkar þvott
Fimmtud: Teygjum okkar þvott
Föstud: Straujum okkar þvott
Laugard: Skúrum okkar gólf
Sunnud, snemma: Greiðum okkar hár
Sunnud, seint: Göngum kirkjugólf

Hátíð í bæ

Ungan dreng ljósin laða,
litla snót geislum baðar.
Ég man það svo lengi sem lifað ég fæ,
lífið þá er hátíð var í bæ. 

Hann fékk bók, en hún fékk nál og tvinna,
hönd í hönd þau leiddust kát og rjóð.
Sælli börn nú sjaldgæft er að finna,
ég syng um þau mitt allra besta ljóð.

Söngur dvín svefninn hvetur,
systkin tvö geta ei betur,
en sofna hjá mömmu ég man þetta æ,
man það þá er hátíð var í bæ.        

Heims um ból

Heims um ból, helg eru jól,
signuð mær son Guðs ól,
frelsun mannanna, frelsisins lind,
frumglæði ljóssins, en gjörvöll mannkind
:,: meinvill í myrkrunum lá :,:

 Heimi í hátíð er ný,
himneskt ljós lýsir ský,
liggur í jötunni lávarður heims,
lifandi brunnur hins andlega seims,
:,: konungur lífs vors og ljóss :,:

 Heyra má himnum í frá
englasöng: “Allelújá”.
Friður á jörðu því faðirinn er
fús þeim að líkna, sem tilreiðir sér
:,: samastað syninum hjá :,:

Sveinbjörn Egilsson

Hvít jól
 
Ég man þau jólin, mild og góð
er mjallhvít jörð í ljóma stóð.
Stöfum stjörnum bláum, 
frá himni háum
í fjarska kirkjuklukknahljóm.
Ég man þau jól, hinn milda frið
á mínum jólakortum bið
að æfinlega eignist þið
heiða daga, helgan jólafrið.
  

 Í Betlehem er barn oss fætt

Í Betlehem er barn oss fætt.
Barn oss fætt
Því  fagni gjörvöll Adamsætt.
Hallelúja, hallelúja, 

Það barn oss fæddi :.: fátæk mær :.:
Hann er þó dýrðar Drottinn skær. 
:.: Hallelúja :.:

Hann var í jötu :.: lagður lágt,:.:
en ríkir þó á himnum hátt.
:.: Hallelúja :.: 

Hann vegsömuðu :.: vitringar :.:
hann tigna himins herskarar.
:.: Hallelúja :.:
 
Hann boðar frelsi' og :.: frið á jörð :.:
og blessun Drottins barnahjörð
:.: Hallelúja :.: 

Vér undir tökum :.: englasöng :.:
og nú finst oss ei nóttin löng.
:.: Hallelúja :.:

Vér fögnum komu :.: Frelsarans :.:
vér erum systkin orðin hans.
:.: Hallelúja :.:

Hvert fátækt hreysi :.: höll nú er :.:
Því Guð er sjálfur gestur hér.
:.: Hallelúja :.:

Í myrkrum ljómar :.: lífsins sól :.:
Þér, Guð sé lof fyrir gleðileg jól.
:.: Hallelúja :.:

Í skóginum stóð kofi einn
 
Í skóginum stóð kofi einn,
sat við gluggann jólasveinn.
Þá kom lítið héraskinn
sem vildi komast inn.
"Jólasveinn, ég treysti á þig,
veiðimaður skýtur mig!
"Komdu litla héraskinn,
því ég er vinur þinn.

En veiðimaður kofann fann,
jólasveininn spurði hann
hefur þú séð héraskinn
hlaupa' um hagann þinn?
Hér er ekkert héraskott,
hypja þú þig héðan á brott.
Og veiðimaður burtu gekk,
og engan héra fékk.
  

Jólaklukkur

Klukknahreim, klukknahreim hljóma' um fjöll og fell,
klukknahreim, klukknahreim ber á bláskinssvell.
Stjarnan mín, stjarnan þín stafar geislum hjarn.
Gaman er að geta' um jól glaðst sem lítið barn.

hug og hjarta manns heilög birta' um jól.

Á labbi má þá löngum sjá lítinn jólasvein.

Klukknahreim, klukknahreim hljóma' um fjöll og fell....

 Komið, komið með kringum jólatréð.
Aldrei hef ég eins augnaljóma séð.
Björn fær hlaupahjól, Halla nýjan kjól.
Sigga brúðu sína við syngur „Heims um ból“.

Klukknahreim, klukknahreim hljóma' um fjöll og fell....

Jólasveinar einn og átta,
ofan komu' af fjöllunum,
í fyrrakvöld þeir fóru að hátta,
fundu hann Jón á Völlunum. 

Andrés  stóð þar utan gátta,
það átti að færa hann tröllunum.
Þá var  hringt í Hólakirkju
öllum jólabjöllunum.

Jólasveinar ganga um gólf

(Upprunalega útgáfa textans:)

Jólasveinar  ganga' um gátt

með gildan staf í  hendi
Móðir þeirra  hrín við hátt
og hýðir  þá með  vendi.
Uppá  stól  stendur mín  kanna,
 níu nóttum fyrir jól
þá kem ég til  manna.

Jólasveinninn minn

Jólasveinninn minn, jólasveinninn minn ætlar að koma í dag
Með poka af gjöfum og segja sögur og syngja jólalag
Það verður gaman þegar hann kemur þá svo hátíðlegt er
Jólasveinninn minn, káti karlinn minn kemur með jólin með sér

Jólasveinninn minn, jólasveinninn minn ætlar að koma í kvöld
Ofan af fjöllum með ærslum og köllum hann labbar um um holtin köld
Hann er svo góður og blíður við börnin bæði fátæk og rík
Enginn lendir í jóla..kettinum allir fá nýja flík

Jólasveinninn minn, jólasveinninn minn arkar um holtin köld
Af því að litla jólabarnið á afmæli í kvöld
Ró í hjarta, frið og fögnuð flestir öðlast þá
Jólasveinninn minn, komdu karlinn minn kætast þá börnin smá

 Jólin alls staðar

Jólin, jólin alls staðar
með jólagleði og gjafirnar.
Börnin stóreyg standa hjá
og stara jólaljósin á.
Jólaklukka boðskap ber
um bjarta framtíð handa þér
og brátt á himni hækkar sól,
við höldum heilög jól.

Nú er Gunna á nýju skónum
 
Nú er Gunna á nýju skónum, 
nú eru að koma jól. 
Siggi er á síðum buxum, 
Solla á bláum kjól. 
Solla á bláum kjól 
Siggi er á síðum buxum, 
Solla á bláum kjól. 

Mamma er enn í eldhúsinu 
eitthvað að fást við mat. 
Indæla steik hún er að færa 
upp á stærðar fat. 

Pabbi enn í ógnarbasli 
á með flibbann sinn. 
"Fljótur, Siggi, finndu snöggvast 
flibbahnappinn minn". 

Kisu er eitthvað órótt líka, 
út fer brokkandi. 
Ilmurinn úr eldhúsinu 
er svo lokkandi. 

Jólatréð í stofu stendur, 
stjörnuna glampar á. 
Kertin standa á grænum greinum, 
gul og rauð og blá.

Nú skal segja

 Nú skal segja, nú skal segja
hvernig litlar telpur gera:
Vagga brúðu, vagga brúðu
og svo snúa þær sér í hring!

Litlir drengir: Sparka bolta
Ungar stúlkur: Þær sig hneigja
Ungir piltar: Taka ofan
Gamlar konur: Prjóna sokka
Gamlir karlar: Taka í nefið
aaatsjúú!!! 

Ó Grýla

Grýla heitir grettin mær, í gömlum helli býr,
hún unir sér í sveitinni við sínar ær og kýr.
Hún þekkir ekki glaum og glys né götulífsins spé
og næstum eins og nunna er, þótt níuhundruð ára sé.

 Ó Grýla, ó Grýla, ó Grýla í gamla hellinum.

Hún sinnir engu öðru nema elda nótt og dag,
og hirðir þar um hyski sitt með hreinum myndarbrag.
Af alls kyns mat og öðru slíku eldar hún þar fjöll,
oní 13 jólasveina og 80 tröll.          

Ó Grýla, ó Grýla, ó Grýla í gamla hellinum.

Já matseldin hjá Grýlu greyi er geysimikið streð.
Hún hrærir deig, og stórri sleggju slær hún buffið með.
Með járnkarli hún bryður bein og brýtur þau í mél
og hrærir skyr í stórri og sterkri steypuhrærivél.

Ó Grýla, ó Grýla, ó Grýla í gamla hellinum.

Hún Grýla er mikill mathákur og myndi undra þig.
Með matarskóflu mokar alltaf matnum upp í sig.
Og ef hún greiðir á sér hárið, er það mesta basl,
því það er reitt og rifið eins og ryðgað víradrasl.

Ó Grýla, ó Grýla, ó Grýla í gamla hellinum.

Og hjá þeim Grýlu og Leppalúða ei linnir kífinu,
þótt hann Grýlu elski alveg út úr lífinu.
Hann eltir hana eins og flón, þótt ekki sé hún fríð.
Í sæluvímu sama lagið syngur alla tíð:

Ó Grýla, ó Grýla, ó Grýla í gamla hellinum.

Rúdólf með rauða trýnið

Rúdólf með rauða trýnið raunamæddur hreinninn sá
Útundan alltaf hafður ekki taka þátt hann má
Rúdólf með rauða trýnið rambar upp í hæstu fjöll
Sér hvar til byggða brokka með bjöllusleða dýrin öll

Þá rennur fram hjá rammvilltur ragur  jólasveinn
Þokan er svo þétt í nótt en þitt trýni skært og rjótt
Lýstu mér leið til bæja litli Rúdólf kættist þá
En hreindýrin aldrei aftur aumingjanum níddust á

Rúdólf með rauða trýnið raunamæddur hreinninn sá
Útundan ekki lengur Í öllu taka þátt hann má
Af trjánum ungur át af list eintóm kerti rauð
Síðan æ ef brosir blítt blikkar ljós um trýnið frítt

Nú hreindýrin aldrei aftur aumingjanum níðast á
En óska sér upp til hópa einnig trýnið rauð' að fá

Skín í rauðar skotthúfur

Skín í rauðar skotthúfur
skuggalangan daginn,
jólasveinar sækja að
sjást um allan bæinn.
Ljúf í geði leika sér
lítil börn í desember,
inn í frið og ró, út í frost og snjó
því að brátt koma björtu jólin,
bráðum koma jólin.

Uppi á lofti, inni í skáp 
eru jólapakkar, 
titra öll af tilhlökkun 
tindilfættir krakkar. 
Komi jólakötturinn 
kemst hann ekki  í bæinn inn, 
inn í frið og ró, út í frost og snjó, 
því að brátt koma björtu jólin, 
bráðum koma jólin. 

Stjörnur tindra stillt og rótt, 
stafa geislum björtum. 
Norðurljósin loga skær 
leika á himni svörtum. 
Jólahátíð höldum vér 
hýr og glöð í desember 
þó að feyki snjó þá í friði og ró 
við höldum heilög jólin 
heilög blessuð jólin.
 

Snæfinnur snjókarl

Snæfinnur snjókarl var með snjáðan pípuhatt
Gekk í gömlum skóm og með grófum róm
gat hann talað rétt og hratt
 
Snæfinnur snjókarl var bara sniðugt ævintýr
segja margir menn en við munum enn
hve hann mildur var og hlýr

En galdrar voru geymdir í gömlu skónum hans
Er fékk hann þá á fætur sér fór hann óðar upp í dans

Já Snæfinnur snjókarl hann var snar að lifna við
og í leik sér brá æði léttur þá
uns hann leit í sólskinið
Snæfinnur snjókarl sneri kolli himins til
og hann sagð' um leið nú er sólin heið
og ég soðna hér um bil

Undir sig tók hann alveg feikna mikið stökk
og með kolasóp inn í krakkahóp
karlinn allt í einu hrökk

Svo hljóp hann einn var ekki seinn og alveg niðr'á torg
Með sæg af börnum söng hann lög bæð' í sveit og höfuðborg

Já Snæfinnur snjókarl allt í snatri þetta vann

því að yfir skein nú sólin hrein
og hún var að bræða hann

Það á að gefa börnum brauð
 
Það á að gefa börnum brauð
að bíta í á jólunum,
kertaljós og klæðin rauð,
svo komist þau úr bólunum,.
Væna flís af feitum sauð,
sem fjalla gekk á hólunum.
Nú er hún gamla Grýla dauð,
gafst hún upp á rólunum.
 

Þá nýfæddur Jesús

Þá nýfæddur Jesús í jötunni lá
á jólunum fyrstu, var dýrlegt að sjá.
Þá sveimuðu englar frá himninum hans,
því hann var nú fæddur í líkingu manns.

Þeir sungu halelúja með hátíðarbrag.
Nú hlotnast guðsbörnunum friður í dag.
Og fagnandi hirðarnir fengu að sjá, 
hvar frelsarinn okkar í jötunni lá.

Ég bið þig ó, Drottinn, að dvelja mér hjá,
að dýrðlinga þína ég fái að sjá.
Ó blessa þú Jesú, öll börnin þín hér,
að búa þau fái á himnum með þér.